Dit weekend was het weekend van De Winner te Amsterdam, het xe2x80x9cWalhallaxe2x80x9d op het gebied van de Nederlandse showwereld, zo zegt men maar dat m.i. vooral tot uiting komt in de hoogte van het inschrijfgeld (om over het parkeergeld nog maar te zwijgenxe2x80xa6..) Okxc3xa9, de kampioenschapspunten tellen dubbel en het kan xe2x80x9ceen opstapjexe2x80x9d zijn voor De Crufts (Engeland), maar voor de rest is het een show zoals elke show. Afijn, je moet toch een keer de Winner hebben meegemaakt, dus zo ook wij.
Zaterdag waren de Leonbergers aan de beurt, en we hadden TARU ingeschreven in de Jeugdklasse. Het was tevens een weerzien met een aantal Woscany-familieleden, waaronder opnieuw haar zusje Danaye. De dames bevonden zich in goed gezelschap in hun klasse, die (zo zei de keurmeester achteraf) van xe2x80x9cuitzonderlijke kwaliteitxe2x80x9d was, en we hadden dan ook totaal geen verwachtingen. Stiekem hoopte ik wel dat ze bij de laatste 4 zou eindigen, want dan zou ze als geplaatste hond nog een leuke beker mee naar huis krijgen. Maar voor hetzelfde geld zag ik haar voortijdig de ring verlatenxe2x80xa6..
De Belgische keurmeester dacht er gelukkig anders over. Het werd zelfs nog even spannend, want Taru en haar zus kregen als enige twee een U en wie werd er nu nr.1xe2x80xa6.. Die eer ging uiteindelijk naar haar zus, en werd dus JeugdWinster, maar Taru eindigde als een goede tweede. En de derde plaatst werd ook opgexc3xabist door een familielid: Drie Woscanyxe2x80x99s op een rij, wat een mooi gezicht. Helaas werd ons geen tijd gegund voor een mooie foto, want xe2x80x9cthe show must go onxe2x80x9dxe2x80xa6. Tja, xe2x80x99t is De Winner.
We hebben daarom vandaag maar een foto gemaakt van ons kampioentje met haar gewonnen beker.